• چگونگی ولادت حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه شریف

موضوع: نیمه شعبان

کلمات کليدي: امام زمان، مهدی، نیمه شعبان، ولادت

نزدیک غروب بود، ابومحمد امام حسن عسکری علیه السلام کسی را نزد من فرستاد و از من برای افطار دعوت فرمودند. کارهایم را رها کردم و به خانه حضرت عسکری علیه السلام رفتم و از علت این دعوت سؤال کردم؟ به من فرمودند: «عمه جان! امشب پیش ما افطار کن که امشب خدای تبارک و تعالی حجت خود را به دنیا خواهد آورد.»

پرسیدم: «مادرش کیست؟»

فرمود: «نرجس»

گفتم: «خداوند مرا فدای شما کند، من کوچک ترین اثر و نشانه ای از حمل در او نمی بینم!!»

فرمود: همانست که گفتم.

حکیمه خاتون گفت: وارد اتاق شدم سلام کردم و نشستم.

نرجس خاتون سلامم را جواب داد و گفت: بانوی من! بانوی خاندانم! چگونه ای؟ در چه حال هستی.

گفتم: بلکه تو بانوی من و خاندان من هستی.

نرجس سخنم را قطع کرد و گفت: این چه گفتاری است عمه جان!؟

گفتم: دخترم! خداوند امشب به تو پسری عطا می کند که سرور و آقای هر دو جهان خواهد بود.

نرجس از شنیدن این کلام خجالت کشید و از حیا سرش را پایین انداخت.

چون از نماز عشا فارغ شدم، افطار کردم و خوابیدم. نیمه های شب بود برای نماز شب برخاستم و پس از خواندن نماز شب دوباره به رختخواب رفتم. در تمام این مدت، نرجس مشغول استراحت بود و خبری نبود. بعد از مدتی او نیز بیدار شد نماز شبش را خواند و دوباره به رختخواب بازگشت.

من که نگران بودم از اطاق بیرون آمدم به آسمان نگاهی افکندم، دیدم صبح کاذب دمیده ولی هنوز خبری نشده و نرجس خاتون مشغول استراحت است در دلم دچار تردید شدم، که ناگهان امام حسن عسکری علیه السلام از اطاق مجاور بانگ زد: عمه جان شتاب نکن، که امر نزدیک است.

نشستم و مشغول تلاوت قرآن شدم. هنوز مشغول تلاوت بودم که نرجس خاتون وحشت زده بیدار شد. به سویش دویدم و گفتم: تو را به خدا، چیزی احساس می کنی؟

فرمود: آری، عمه جان!

گفتم: بر خود مسلط باش که وعده خدا نزدیک است.

آنگاه لحظاتی او را ندیدم گویی پرده ای بین من و او آویخته شده بود بعد از سپری شدن آن لحظات، احساس کردم که حجت خدا به دنیا آمده است.

سپس فرزند نرجس خاتون ـ حجت خدا را دیدم که به سجده افتاده است. او را در آغوش گرفتم دیدم پاک و پاکیزه است در همان لحظه امام حسن عسکری علیه السلام مرا صدا زد و فرمود: عمه جان! پسرم را نزد من بیاور.

مولود مسعود را به محضر امام حسن عسکری علیه السلام بردم، امام، نور دیده اش را بغل کرد و او را بر سینه چسبانید و در گوش راست او اذان و در گوش چپش اقامه خواند. آنگاه زبان مبارک خود را در دهان او قرار داد گویی از زبان خود به او شیری داد. سپس دست مبارکش را بر دیده ها، گوش ها و مفاصل بدنش کشید و کامش را برداشت، سپس فرمود: پسرم! سخن بگو، حرف بزن!

بی درنگ حجت خدا که لحظاتی از تولدش می گذشت سخن آغاز کرد: به یگانگی خدا و رسالت پیامبر صلی الله علیه و آله شهادت داد و بعد به امیرمؤمنان و یکایک امامان سلام و صلوات فرستاد تا به پدر بزرگوارش رسید، به او هم سلام گفته، دیگر ساکت شد. آنگاه امام حسن عسکری علیه السلام به من (حکیمه خاتون) فرمود: عمه جان! او را پیش مادرش ببر، پس او را نزد مادرش بردم. سپس فرمودند: عمه جان! روز هفتم نیز نزد ما بیا.

حکیمه خاتون می گوید: صبح همان روز به محضر امام رسیدم و عرض ادب کردم. پرده اتاق نرجس را کنار زدم که مولود مسعود (امام زمان علیه السلام) را یکبار دیگر زیارت کنم، او را در گهواره خود ندیدم.

به امام حسن عسکری علیه السلام گفتم: فدای تو شوم، سید و مولای من چه شد؟! فرمود: او را به کسی امانت سپردم که مادر موسی، پسرش موسی را به او سپرد.

شاید مراد حضرت این بود که او را به حفظ و حراست خدا در حریم قدس سپردم.

حکیمه خاتون فرمود: روز سوم ولادت حضرت مهدی علیه السلام، برای دیدن آن چهره دلربا دلم تنگ شد، به خانه امام عسکری علیه السلام و به اتاق نرجس خاتون رفتم از آن مولود نشانی نیافتم. نرجس خاتون را دیدم نشسته و گهواره ای با پوشش سبز در کنار او قرار داشت.

سپس به محضر امام عسکری علیه السلام شرفیاب شدم، امام که می دانست من به دنبال حضرت مهدی می گردم فرمودند:

«عمه جان! او در کنف حمایت و تحت عنایت و رعایت حضرت پروردگار است تا روزی که خداوند او را اذن ظهور دهد. عمه جان! هنگامی که من از دنیا رفتم، و شیعیانم دچار اختلاف شدند، به افراد مورد اعتماد داستان ولادت را بازگوی. ولیکن باید این داستان پیش تو و آنها پوشیده و مخفی بماند. که خداوند ولی خودش را از دیدگان مردم غایب خواهد کرد و از بندگانش مخفی نگه خواهد داشت. کسی او را نخواهد دید تا روزی که جبرئیل رکاب اسبش را بگیرد. تا خداوند کاری را که شدنی است انجام دهد (زمان ظهور حضرت فرا رسد).»

از سخنان حکیمه خاتون استفاده می شود که هرگاه دلش برای امام عصر علیه السلام تنگ می شده به دیدار او می رفته و در توصیف صورت و لحن امام عصر علیه السلام می گوید: هرگز سیمایی زیباتر از سیمای او ندیده بودم. و زبانی شیرین تر از لحن او نشنیده بودم و عطری خوشتر از بوی او استشمام نکرده بودم.

امام عصر علیه السلام و انتشار خبر ولادت حضرت مهدی علیه السلام

در حالی که امام عسکری علیه السلام و خانواده اش در مراقبت شدید خلیفه عباسی بودند و دشمنان مترصد به دنیا آمدن حضرت مهدی علیه السلام، برای از بین بردن او بودند ولی حجت دوازدهم در سامرا به گونه  ای که هرگز احدی از دشمنان آگاه نشوند، درخانه امام عسکری علیه السلام در سحرگاه روز جمعه پانزدهم شعبان ۲۵۵ هجری پیش از آفتاب دیده به جهانه گشود که همیشه آفتاب را پشت سر نهد.
امام حسن عسکری علیه السلام نیز با تمام قدرت به پخش و نشر خبر ولادت آن حجت خدا پرداخت چرا که دیگر کسی نتواند منکر ولادت و وجود او گردد.

فعالیت های امام عسکری علیه السلام در انتشار تولد با سعادت حضرت مهدی علیه السلام بدین شرح بود:

۱ـ جناب حکیمه خاتون را که بانوی با عظمتی بود و در میان بنی هاشم شریف ترین بانو، دختر امام جواد، خواهر امام هادی، زاهده، عابده، و سر آمد بانوان شیعه در عصر خود بود دعوت می کند که آن شب را در خاندان امامت سپری کند و شاهد عینی ولادت آن مهر تابان باشد.

۲ـ قابله ای از غیر شیعه دعوت می کند که گواه ولادت آن حجت خدا باشد، تا حجت بر عده ای از صالحان اهل سنت تمام شود، که همین بانو موجب شیعه شدن عده ای از افراد خانواده اش شده است.

۳ـ مولود مسعود را (حضرت مهدی علیه السلام) در مناسبتهای گوناگون به افراد مورد اعتماد از یاران و شیعیان عرضه می نمود، تا حجت خدا را با چشم خود ببیند و دیگر سخن دشمنان را درباره انکار او باور نکنند.

۴ـ حضرت مهدی علیه السلام را در همان سن طفولیت در جمع شیعیان حاضر می کرد که در حضور پدر پرسش های آنان را پاسخ دهد، اموال آنان را دریافت نماید و میان آنان داوری کند.

۵ـ امام عسکری علیه السلام نامه های فراوانی به شهرهای دور دست همچون: مدینه، بصره، قم ارسال می کند و در آنها شیعیان خالص را به ولادت حجت دوازدهم بشارت می دهد.

۶ـ گوشت و نان فراوان خریداری کرده، به عنوان عقیقه فرزند گرامیش مهدی علیه السلام در میان شیعیان سامرا تقسیم می کنند.

۷ـ حضرت عسکری علیه السلام گوسفندانی را به خارج از سامرا می فرستاد تا به عنوان عقیقه فرزندش ذبح کرده، اطعام نمایند.

خلاصه کلام این که خانواده امامت از هیچ فرصتی در انتشار خبر ولادت با سعادت آن یگانه هستی مولود غفلت ننمود و پیش از رحلت امام حسن عسکری علیه السلام خبر ولادت حجت خدا در دورترین نقاط جهان اسلام به گوش شیعیان خاص و افرادی صالح از غیر شیعه رسیده بود.^[۱]

----------------------------------

پی نوشت ها:

[۱] ر. ک. روزگار رهایی: ج ۱، ص ۱۴۰ ـ ۱۷۵.

نوشته شده توسط ویژه نامه در روز پنجشنبه 1391/4/1 ساعت 15:21

من این مطلب را پسندیدم