• عین الله و یدالله از زبان خلیفه دوم

موضوع: از زبان اهل سنت

کلمات کليدي: کعبه، کعبه، یدالله، طواف، عظمت

روزی مردم در حال طواف به دور خانه ی خدا بودند.در بین جمعیت جوانی کار ناپسندی را انجام می داد.امیرالمومنین علیه السلام به سمت جوان می روند و به صورت او سیلی می زنند.

در اين فـاصـله عـمـر بـن خـطـاب کـه در بـين جمعيت مشغول طواف بود سر رسيد و جوان را با آن حال زار مشاهده کرد. خليفه نگاهي به صورت سياه و چشمان قرمز جوان انداخت و پرسيد:

ـ جوان! چه کسي تو را زده است؟

جـوان بـه تـصور اينکه خليفه او را بي گناه خواهد شناخت ـ با احترام به مولا ـ به عمر گفت:

ابوالحسن علي بن ابي طالب علیه السلام مرا زده است!

عـمـر سـخـت در انـديشه فرو رفت و از خود پرسيد:چرا علي علیه السلام، اين جوان را اين گونه زده است؟! حتماً بدون دليل نمي تواند باشد، سپس رو به جوان کرد و گفت:

صبر کن تا علي علیه السلام برسد.

عُمَر و جوان ايستادند تا امام علیه السلام به آن نقطه رسيد. عمر رو به مولاي متقيان کرد و پرسيد: يا علي! آيا تو اين جوان را زده اي؟

ـ آري من او را زده ام!

جوان گردن برافراشت و خوشحال از اينکه امام علیه السلام، خود اعتراف کرده که او را زده است، به انتظارِ عکس العمل عمر نشست. عمر از مولا علیه السلام پرسيد:

ـ چه چيز موجب شد او را بزني؟

امام در يک کلام، بي آن که در گفتنِ حق پروايي داشته باشد فرمود:

«او را ديدم که در حال طواف به زنان مسلمان و به ناموس مردم نگاه مي کرد.»

مولا به چهره عمر نگريست و عمر خشمگين به چهره جوان! جوان که فهميده بود چه خطاي بـزرگـي از او سـر زده اسـت بـاز هـم شـرمـنـده و خجل نگاهش را به زمين دوخت. عمر به جوان گفت:

اي جـوان! خـدا تـو را لعـنـت کـنـد (تـو در حـال احـرام بـه ايـن عـمـل زشـت دسـت زده اي) و (عـلي) چـشـم خـداسـت کـه (عـمـل زشـت) تـو را ديـده و دسـتـانِ او (بـه مـنـزله) دسـتـانِ خـداسـت کـه تـو را زده اسـت! ^[1]

جـوان مـتـعـجـب و مـبـهوت، چشم به دهان عمر دوخته بود که چگونه در وصف علي علیه السلام سخن سرايي مي کند و يک سؤال بزرگ در ذهنش گره خورد!

اگـر تو خود مي گويي که علي چشمش، چشم خدا و دستش دست خداست، پس ‍ چرا نبايد او بر مسند حکومت مسلمين تکيه زند که در اجراي عدالت لحظه اي درنگ نمي کند؟!

جـوان، تـازه شـيـريـنـيِ آن سيليِ هشدار دهنده را دريافت و به زيباييِ کار امام پي بُرد، گويا شلاقي بيدار کننده بر وجدان خفته اش نواخته شده باشد. ^[2]

----------------------------------------------

[1].فَقَدْ رَآک عَيْنُ اللّهِ وَ ضَرَبَکَ يَدُ اللّهِ.

[2].بحارالانوار، ج 39، ص 340؛ رياض النضره، محب طبري، ج 3، ص 164.

نوشته شده توسط گروه فضائل در روز شنبه 1390/5/8 ساعت 22:10

من این مطلب را پسندیدم