• سیره ابوتراب

موضوع: راه ابوتراب

کلمات کليدي: ساده زیستی، عدالت علوی

پدر جان!

فضائل شما منحصر به فرد است،

فقط مخصوص خودتان است،

آخر چه کسی توان اینگونه زندگی کردن را دارد؟!

امام محمد باقر علیه السلام می‌فرمایند:

« سرور شما (امیرالمومنین علیه‌السلام)، چون بندگان می‌‏نشست و چون بندگان [غذا] می‌‏خورد؛ نان گندم و گوشت به مردم می‌‏خورانْد و خود به سوی خانواده‌‏اش بر می‌‏گشت و نان و روغن می‌‏خورد؛ و هرگاه لباس سنبلانی ^[1]  می‌‏خرید، غلامش را در گزینش بهترین آن دو مخیر می‌‏کرد و خود به جای مانده را می‌‏پوشید؛

پنج سال بر مردم حکومت کرد و آجری بر آجر و خشتی بر خشتی ننهاد؛ برای خود خالصه‏ ای [از زمین و املاک] نگزید؛ از سیم و زر (درهم و دینار)، جز هفتصد درهم که از حقوقش [از بیت المال] مانده بود و می‌‏خواست با آن، خدمتکاری برای خانواده‏‌اش بخرد، به ارث نگذاشت؛ هیچ کس طاقت کار او را نداشت.»^[2]

-----------------------------

[1] به این نوع لباس یا به خاطر منسوب به شهری در روم سنبلانی گفته می‏شود (قاموس المحیط) و یا آن که چون مانند سنبل بلند بود و از جلو و پشت، چاک داشت (النهایة، ابن اثیر).

[2] الکافی:100:130:8، الأمالی، طوسی:1470:692، الأمالی، صدوق:437:356.

نوشته شده توسط گروه فضائل در روز دوشنبه 1392/6/4 ساعت 24:46

من این مطلب را پسندیدم