|
• اسلام راستین: مذهب جعفری
موضوع: شهادت امام جعفر صادق علیه السلام
کلمات کليدي: امام جعفر صادق، بنی امیه و بنی عباس، تقیه، چهار هزار شاگرد، مؤسس مذهب جعفری
عصر امام جعفر صادق علیه السّلام يكى از طوفانى‌ترين و پر هرج و مرج ترين ادوار تاريخ اسلام است كه از يك سو قیام‌های پياپى گروه‌هاى مختلف، به ويژه از طرف خون‌خواهان امام حسين علیه السّلام رخ مى‌داد و از طرف دیگر دورۀ انتقال حكومت هزار ماهه بنى اميه به بنى عباس بود.
از ديگر سو در عصر آن حضرت، نحله های فکری، مکتب‌های کلامی و مدرسه های فقهی گوناگونی پا به عرصۀ حیات علمی مسلمانان نهادند که لزوم وجود یک منطبق بر اسلام راستین را هرچه بیشتر نشان کرد.
اختلافات سياسى بين امويان و عباسيان و تقسيم شدن اسلام به فرقه هاى مختلف و ظ‌هور عقايد مادى و نفوذ فلسفه يونان در كشورهاى اسلامى، موجب پيدايش يك نهضت علمى گرديد. بدین ترتیب نهضتى كه پايه هاى آن بر حقايق مسلم استوار باشد لازم بود تا هم حقايق دينى را از ميان خرافات و موهومات و احاديث جعلى بيرون كشد و هم در برابر زنديق‌ها و مادي‌ها با نيروى منطق و قدرت استدلال مقاومت كند و آراى سست آن‌ها را محكوم سازد.
امام صادق علیه السّلام در گير و دار چنين بحرانى مى‌بايست از يك سو به فكر نجات افكار توده مسلمان از الحاد و بى‌دينى و كفر و نيز مانع انحراف اصول و معارف اسلامى از مسير راستين باشد و از توجيهات غلط و وارونه دستورات دين به وسيلۀ خلفاى وقت جلوگيرى كند و از طرف دیگر شيعه را از اضمحلال و نابودى برهاند؛ شيعه‌اى كه در خفقان و شكنجۀ حكومت پيشين، هماره نفرات خويش را قربانى مى‌داد. حكومت جديد هم که در كشتار و بى‌عدالتى دست كمى از آن‌ها نداشت و وضع به حدى خفقان‌آور و ناگوار و خطرناك بود كه همگى ياران امام علیه السّلام را در معرض خطر مرگ قرار مى‌داد، چنان‌كه زبده‌هايشان پیوسته در کمین کشته شدن بودند. [1]
آرى، شيعه مى‌رفت كه نابود شود، يعنى اسلام به رنگ خلفا درآيد و به صورت اسلام بنى اميه‌اى يا بنى عباسى خودنمايى كند.
در چنين شرايط دشوارى، امام علیه السّلام به احيا و بازسازى معارف اسلامى پرداخت و مكتب علمى عظيمى به وجود آورد كه بخشی از ثمرۀ آن، چهار هزار شاگرد (از جمله کسانی چون زراره، محمد بن مسلم و...) در رشته‌هاى گوناگون علوم بودند.
هريك از اينان از طرفى خود، بازگوكنندۀ منطق اسلام و پاسدار ميراث دينى و علمى و نگه‌دارندۀ اسلام راستين بودند و از طرف ديگر مدافع و مانع نفوذ افكار ضد اسلامى و ويرانگر در ميان مسلمانان نيز بودند. تأسيس چنين مكتب فكرى و اين سان نوسازى و احياگرى تعليمات اسلامى، سبب شد كه امام صادق سلام الله علیه به عنوان رئيس مذهب جعفرى (تشيع) مشهور گردند.
در حقیقت زمان امام صادق علیه السّلام عصر طلايى دانش و ترويج احكام و تربيت شاگردانى بود كه هر يك مشعل نورانى علم را به گوشه و كنار بردند و به پیروی از امام بزرگوار خود در هدايت مردم كوشيدند.
-----------------------------------------------------------------
[1] دستورات ائمّه علیهم السّلام به تقیّه خود به روشنی بیانگر وضعیت خفقان آمیز و تهدید کنندۀ آن زمان برای شیعیان است. برای برای اطلاع از پاره ای از آن‌ها، کتب حدیثی تحت عنوان تقیّه را جست‌وجو نمایید.
در نوشتن این مطلب از http://www.sibtayn.com به نقل از جهان نیوز استفاده شده است و بنا بر صحت نقل های تاریخی آورده شده از آن منبع گذاشته ایم.
نوشته شده توسط گروه ویژه نامه در روز شنبه 1392/6/2 ساعت 14:58
من این مطلب را پسندیدم
|
تعداد بازدید: 9303
معرفی به دوستان
ارسال به ایمیل
صفحه قابل چاپ
دریافت
RSS
