• [صفین] لیلة الهریر

موضوع: جنگ های دوران حکومت

کلمات کليدي: امام علی، جریش سکونی، عمروعاص، لیله الهریر، نیرنگ

طولانی شدن جنگ صفین، و همچنین شرایط ظاهری و روانی جنگ که کاملا به نفع لشکر امیرالمومنین علیه السّلام بود، باعث شد تا معاویه به فکر راهی برای آتش بس و یا بازگشت دو سپاه به مکان اولیه شان بیفتد. این اهداف می توانست از طریق نامه نگاری با فرماندهان سپاه امام و یا با خود ایشان صورت بگیرد.

اما این نقشه ها به جهت قوت روحیه ی سپاه امام نقش بر آب شد، تا اینکه سرانجام حادثه ی لیلة الهریر رخ داد و نزدیک بود سازمان نظامی معاویه به کلی متلاشی شود.

چرا به آن شب لیلة الهریر می گویند؟

نبرد بی امان میان طرفین بار دیگر آغاز گردید. در این نبرد از هر وسیله ی ممکن استفاده می شد، از تیر و سنگ و از شمشیر و نیزه و عمودهای آهنین که بر سر طرفین فرود می آمد. نبرد تا صبح روز چهارشنبه ادامه داشت. سپاه معاویه در شبِ آن روز از زیادی کشته ها و زخمی ها مانند سگ زوزه می کشید و از این جهت، در تاریخ، آن شبِ چهارشنبه را لیلة الهریر گفتند.

امام در این لحظات حساس در مقابل فرماندهان و افراد مؤثر سپاه خود سخنرانی کرد و فرمود:

«ای مردم، می بینید که کار شما و دشمن به کجا انجامیده و از دشمن جز آخرین نفس چیزی باقی نمانده است. آغاز کارها با پایان آن سنجیده می شود. من صبحگاهان آنان را به محکمه ی الهی خواهم کشید و به زندگی ننگینشان پایان خواهم داد.»

بزرگ ترین نیرنگ عمروعاص

 اما فریبکاری معاویه و ساده لوحی عراقیان و تلاش ستون پنجم شام در داخل سپاه امام جریان را به نفع سپاه شام تغییر داد.^[1]

صبح روز بعد، سپاه امام با نیرنگ بی سابقه ای روبرو شد. خدمتی که فرزند عمروعاص به طاغیان شام کرد بحق مایه ی حیات مجدد تیره ی اموی و بازگشت آنان به صحنه ی اجتماع شد.

-----------------------------

*با تصرف و تلخیص از فروغ ولایت استاد سبحانی

نوشته شده توسط گروه زندگی نامه در روز يکشنبه 1391/6/19 ساعت 0:47

من این مطلب را پسندیدم