• نه خدا توانمش خواند، نه بشر!

موضوع: مقام ابوتراب

کلمات کليدي: تبرک، شفا، شهریار، غلو، فضائل

من علی!؟ مولا علی!؟

نه،

او علی، من ...

من؛ عبدالعلی.

وقتي که در پي فتح خيبر، علي ‏عليه السلام نزد پيامبر خدا آمد، پيامبر خدا به او فرمود:

«اگر نبود که [ بيم دارم ]گروهي از امّت من درباره تو چيزي را بگويند که ترسايان درباره مسيح عيسي بن مريم ‏عليهما السلام گفتند، امروز، سخني درباره تو مي‏ گفتم که بر جمعي نگذري، جز آن‏که خاک زير پايت را و باقي مانده آب وضويت را برگيرند و بدان شفا جويند؛

ولي همين تو را بس که تو از مني و من از توام. از من ارث مي‏بري و من از تو ارث مي‏برم، و تو نسبت به من، چون هارون نسبت به موسي ‏عليه السلام هستي، جز آن‏که پيامبري پس از من نيست.

تو ذمّه (عهده) مرا آزاد مي‏کني و براي سنّت من مبارزه مي‏کني، و تو فردا در کنار حوض، جانشين مني و تو اوّلين کسي هستي که در حوض بر من وارد مي‏شود.

تو اوّلين درآينده به بهشت از بين امّتي و پيروان تو بر منبرهايي از نور با چهره ‏هايي نوراني پيرامون من‏ اند و آنان را شفاعت مي‏کنم. آنان، فردا در بهشت، همسايگان من ‏اند.

جنگ تو جنگِ من، و صلحِ تو صلحِ من است. نهان تو نهانِ من، و آشکار تو آشکارِ من است، و راز دل تو راز من است. فرزندان تو فرزندانِ من‏ اند. تو پردازنده تعهّدات مني. حق با توست و حق بر زبان و دل و بين ديدگان توست. ايمان با گوشت و خون تو درهم آميخته، چنان که با گوشت و خون من عجين گشته است. دشمن تو هرگز در حوض [ کوثر] بر من وارد نخواهد شد و دوستدار تو از آن‏ جا غايب نمی شود تا همراه تو به حوض [ کوثر] درآيد».

آنگاه علي ‏عليه السلام به سجده افتاد و آن‏گاه گفت:

« سپاسْ خدايي را که به اسلام، بر من منّت نهاد و قرآن را يادم داد و از روي احسان و فضل بر من، پيش بهترين مردم، خاتم پيامبران و سرور فرستادگان، محبوبم ساخت.»

 پيامبر صلي الله عليه وآله فرمود:

«اگر تو نبودي، پس از من، مؤمنان، شناخته نمي‏شدند». ^[1]

چه زیبا گفته بود شهریار عزیز؛

نه خدا توانمش خواند، نه بشر توانمش گفت

متحیرم چه نامم شه ملک لا فتی را

----------------------

[1] الأمالي، صدوق:150:156، بشارة المصطفي:155، المسترشد:298:633.

نوشته شده توسط گروه فضائل در روز شنبه 1391/5/28 ساعت 19:30

من این مطلب را پسندیدم